Ο εφιάλτης κάθε κοριτσομάνας

Τι το’θελα να το ανοίξω το στόμα μου. Πόσες φορές λέμε κάτι, χωρίς να σκεφτούμε ότι θα υπάρχουν συνέπειες. Όσο καλή πρόθεση και να έχουμε, τα παιδιά μας μπορεί να το εκλάβουν το καθένα με τον δικό του τρόπο.

Μπορεί να είναι μικρά, αλλά θέλω από τώρα να τους δώσω να καταλάβουν τι σημαίνει μοιράζομαι, τι σημαίνει βοηθάω, τι σημαίνει στηρίζω τον συνάνθρωπο μου.

Η μικρή, μια ψιλοφοβία την έχει με τα κομμωτήρια. Κλείνουμε τα 5 σε λίγες μέρες, και ζήτημα αν στη ζωή της έκοψε τα μαλλιά της πάνω από τρεις φορές, κι αυτό λιγότερο από ένα πόντο τη φορά.

Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε ότι πολύ σύντομα θα μοιάζει λίγο με την Ραπουνζέλ, έχουν που έχουν περίπου το ίδιο χρώμα μαλλιών.

Στο Facebook λοιπόν έβλεπα φωτογραφίες από ένα κομμωτήριο και κάποια κοριτσάκια που πήγαν, έκοψαν τα μαλλιά τους, και τα έδωσαν δώρο στο Καραϊσκάκειο ιδρυμα. Ρίχνω λοιπόν την ιδέα στην κόρη μου: «Θέλεις να πάμε σε κάποιο κομμωτήριο, να κόψουμε λίγα από τα μαλλάκια σου και να τα στείλουμε στα παιδάκια που τα χρειάζονται;»

Αρχικά ξύνισε τα μούτρα της. Μετά είπαμε να το σκεφτεί, κι όταν αποφασίσει να έρθει να μου το πει. Αποφάσισε λοιπόν ότι δεν θέλει να κόψει τα μαλλιά της.

Ως εδώ όλα καλά.

Λίγα λεπτά αργότερα, αφού εξαφανίστηκε για λίγο, εμφανίστηκε με μια τούφα μαλλιών τυλιγμένη στις χούφτες της, κι ένα πλατυ χαμόγελο στο πρόσωπό της.

Στήλη άλατος η δόλια μάνα……και δεν σκέφτηκα καν να την ευχαριστήσω εκ μέρους των παιδιών που δυστυχώς δεν θα χρησιμοποιούσαν ποτέ τα μαλλάκια που θυσίασε.

Την άρπαξα από το κεφάλι, σαν να την ξεψύριζα, και προσπάθησα να δω από πού έλειπε η τούφα. Δεν το βρήκα, και ομολογώ ότι ανακουφίστηκα. Αλίμονο όμως, το βράδυ το ανακάλυψε ο μπαμπάς μας.

Δεν έκοψε από το πλάι, δεν έκοψε από το πίσω μέρος, όπου και έψαχνα. Από πάνω ψηλά έφυγε η τούφα. Κι ότι και να κάνουμε, δεν κρύβεται με τίποτα. Μοναδική παρηγοριά, τα μαλλιά μας μεγαλώνουν, και σε 5-6 μήνες σίγουρα δεν θα πετάγονται πια σαν λοφίο.

Ηθικόν δίδαγμα…..πριν πείτε κάτι στα παιδιά, σκεφτείτε πρώτα τα χίλια δύο σενάρια. Κι όσο για μας, την επόμενη φορά, απλά θα ελπίσω ότι την υπόθεση μαλλιά, θα την αφήσει στους επαγγελματίες.

Κι όσο για το αν την μάλλωσα ή όχι….φυσικά και όχι. Πρώτον είχε καλό σκοπό, και δεύτερο, αφού στην δική της ηλικία ακριβώς είχα πρωτοπάρει ψαλίδι στα δικά μου χέρια, να πω τι………