Γιατί τα παιδιά πρέπει να χρησιμοποιούν τα δάχτυλά τους στα Μαθηματικά

1 Ιουνίου 2016
Δεν υπάρχουν Σχόλια

Τις προάλλες διάβασα ένα άρθρο όπου ο Jo Boaler, καθηγητής στο  Stanford University, έλεγε ότι καθώς ήταν στο γραφείο του έλαβε ένα τηλεφώνημα από τη μαμά μίας  5χρονης. Η μαμά παραπονέθηκε ότι  η κόρη της γύρισε από το σχολείο κλαίγοντας επειδή η δασκαλα της δεν της επέτρεψε να μετρήσει στα δάχτυλα της. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Πολλά σχολεία στην Αμερική το απαγορεύουν, ή λένε στους μαθητές ότι είναι μια μέθοδος για βρέφη.

Αυτό συμβαίνει παρόλο  που ένα παρακλάδι της νευροεπιστήμης έχει αποδείξει την σημασία ενός μέρους του εγκεφάλου μας, το οποίο «βλέπει» δάχτυλα, και μετά από την ηλικία την οποία οι άνθρωποι σταματούν να τα χρησιμοποιούν

 

Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον  χρόνο που μας πέρασε, οι ερευνητές Ilaria Berteletti και James R. Booth ανέλυσαν μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου μας που είναι αφιερωμένη στην αντίληψη και την εκπροσώπηση των δακτύλων και είναι γνωστή ως η σωματο-αισθητήρια  περιοχή των δαχτύλων.  Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι ερευνητές γνωρίζουν  ότι “βλέπουμε” μια αναπαράσταση των δακτύλων μας στο μυαλό μας, ακόμα και όταν δεν χρησιμοποιούμε τα δάχτυλα σε έναν υπολογισμό. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν δόθηκαν σε παιδιά 8-13 ετών  σύνθετα προβλήματα αφαίρεσης, η περιοχή  των δαχτύλων φωτίστηκε, ακόμα κι όταν  οι μαθητές δεν χρησιμοποιούσαν  τα δάχτυλά τους. Αυτή η περιοχή που εκπροσωπεί τα δάχτυλα, σύμφωνα με τη μελέτη τους, έχει επίσης να κάνει με πιο πολύπλοκα προβλήματα όπου εμπλέκονται υψηλότερα νούμερα και χειραγώγηση. Άλλοι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η γνώση του μετρήματος στα  δαχτυλα  κάποιων μαθητών  στην πρώτη τάξη, τόσο καλύτερα τα πήγαιναν  στην σύγκριση και εκτίμηση αριθμών  στην δευτέρα τάξη. Ακόμη και η αντίληψη των δαχτύλων σε φοιτητές «προέβλεπε»  τα αποτελέσματα στους υπολογισμούς  τους. (Οι ερευνητές αξιολογούν κατά πόσο τα παιδιά έχουν μια καλή γνώση των δακτύλων τους, αγγίζοντας το δάχτυλο ενός φοιτητή-χωρίς το φοιτητή να βλέπει ποιο δάχτυλο άγγιξαν-και ζητώντας τους να προσδιορίσουν ποιο δάχτυλο είναι.)

Περισσότερα