Οι στόχοι για το 2016….ή μήπως το 2017….το 2018……

Μέρες τώρα το σκέφτομαι.

Αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα, ενός νέου χρόνου, ενός νέου μήνα. Κι ενώ όλοι γύρω μας μιλάνε για στόχους, εγώ παλεύω ακόμα να τα βγάλω πέρα με την καθημερινότητα, με τις απαιτήσεις των παιδιών, με τα διάφορα που δεν είναι της ώρας να αναλύσω.

Μετά πάω ένα βήμα παρακάτω και λέω….ίσως να φταίω γιατί δεν κατέγραψα τους στόχους μου. Ίσως κάποια πράγματα να μην «τυχαίνουν», γιατί δεν κάθομαι να τα καταγράψω, ένα , δύο, τρία….

Τι θα ήθελα λοιπόν λοιπόν, τουλάχιστον ως μητέρα να γινόταν διαφορετικά;

Να χαρίσω λίγο χρόνο στον εαυτό μου. Χρόνο όπως για παράδειγμα, μία ώρα σε κάποιο σπα. Όταν νοιώθουμε καλύτερα με τον εαυτό μας, δεν θα είμαστε και καλύτερες μαμάδες;

Χρόνο για ένα καφέ με κάποια φίλη. Να ξεφύγει το μυαλό και να ασχοληθεί με θέματα εκτός από το διάβασμα, το φαγητό, τα σχολεία. Στο κάτω κάτω, και με αυτά τα θέματα να ασχοληθούμε, θα δούμε τα πράγματα από μια διαφορετική σκοπιά, που ίσως να είναι πιο αποτελεσματική από τη δική μας. (στη χειρότερη περίπτωση, ίσως μάθουμε για μια νέα νόστιμη συνταγή)

Να πείσω το μεγαλύτερο γιο μου ότι θα πρέπει να ντύνεται, και να φοράει τα παπούτσια του, και να μην περιμένει από μένα να του τα φορέσω. Στο κάτω κάτω τα μικρότερα αδελφάκια του το κάνουν εδώ και πολύ καιρό. Επείσης να του δώσω να καταλάβει ότι δεν τον αγαπώ λιγότερο όταν ντύνεται μόνος του.

Κι ένα θέμα που ποτέ κανείς δεν συζητάει. Όλοι μιλούμε για την εκπαίδευση τουαλέτας. Καταφέραμε να βγάλουμε τις πάνες….ζήτω!!! Αλλα τι γίνεται στη συνέχεια; Ναιιιιι πολύ θα το ήθελα, όπως πάνε στην τουαλέτα από μόνα τους στο σχολείο, το ίδιο να πηγαίνουν και στο σπίτι….κι αν πάνε από μόνα τους….να σταματήσουν να φωνάζουν…μαμάααααααααααααααααααα έλαααααααααααααααααααααα….τελείωσααααααααααααααααααααααααααα…………

Να πω όχι τις καθημερινές απαιτήσεις του στυλ….. υπάρχει κάποια έκπληξη για σήμερα; όταν πάω στο σχολείο να τα πάρω. Στις απαιτήσεις του στυλ θέλω το τάδε παιχνίδι, ή να πάμε στον τάδε παιχνιδότοπο, κι όταν συζητήσουμε για λεφτά, η απάντηση να είναι…..να πας στην τράπεζα να πάρεις. Μήπως έχετε κι εσείς κάποια δική σας τράπεζα ή μόνο εγώ είμαι η πιο πλούσια μαμά στον κόσμο;

Να αντιμετωπίσω την άρνηση τους να καταλάβουν ότι μπορώ να μιλήσω στο τηλέφωνο αν θέλω. Γιατί τυχαίνει πάντα, όταν χτυπήσει το τηλέφωνο, να μαζεύονται όλοι γύρω μου, και να θυμούνται τη συγκεκριμένη στιγμή, ότι θέλουν νερό, τουαλέτα, να πάνε την άλλη βδομάδα στον παιχνιδότοπο που πήγαμε χτες, κι ότι του χρόνου θα πάνε στην προδημοτική.

Να μην αρχίσω να φτιάχνω σούπες, αυγά, τοστ και διάφορα, όταν βλέπω ότι δεν πρόκειται να φάνε το φαγητό που μαγείρεψα, έστω κι αν τον ζήτησαν το πρωι, και μετά άλλαξαν γνώμη. Ε, τι στο καλό, αν μείνουν μια φορά νηστικοί, την επομένη δεν θα καταλάβουν ότι θα πρέπει να φάνε;

Πολύ μακραίνει η λίστα μου. Αν καθίσω εδώ για λίγα λεπτά ακόμα, νομίζω ότι θα φτάσει μέχρι τον βόρειο πόλο, να βρει τον Άη Βασίλη. Ίσως αν ο Άη Βασίλης βάλει λίγο το χέρι του…..

Αλλά μια και τα έχω γράψει, δεν μένει παρά, του χρόνου τέτοια μέρα, να ξαναδιαβάσω τη λίστα μου και να δω…..Έχω καταφέρει να πραγματοποιήσω έστω κι ένα από τους πιο πάνω στόχους;

Κι αν δω ότι τα κατάφερα….τότε να είστε σίγουρες ότι θα δείτε μια νέα λίστα. Μέχρι τότε, ίσως να με βοηθήσετε κι εσείς με κάποιους πιο ουσιώδεις στόχους….κάτι που δεν σκέφτηκα