Μόλος, ο πρώτος παιδότοπος

Πρωί, καλοκαίρι….οι περισσότεροι παιχνιδότοποι κλειστοι λόγω και των ημερών. Κι οσοι ανοίγουν… μετά τις 3 το απόγευμα. (εκτός από το Galactica στην Λεμεσό που ανοίγει από το πρωί όταν είναι κλειστά τα σχολεία).

Πως να κρατήσεις περιορισμένα στο σπίτι 3 παιδιά; Και που να πας που ναμπορούν να παίξουν, χωρίς να τα τρώει ο ήλιος;

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Δεν τους είπα που πηγαίναμε. Μάλλον είπα κάτι, για το οποίο δεν ήμουν και σίγουρη.

Βρεθήκαμε στον παραλιακό, στον μόλο. Κοιτάζω, δεν υπήρχε ούτε ένα παιδάκι στον παιδότοπο. Τον πρώτο, αυτόν που είναι πιο κοντά στην μαρίνα Λεμεσού. Λέω θα τους κατεβάσω, λίγα λεπτά να παίξουν, θα βαρεθούν στην ήλιο και θα ζητήσουν να φύγουμε.

Κι όμως, υπήρχε λίγη σκιά, η οποία μας επέτρεψε να μείνουμε λίγο παραπάνω. Λίγο στις κούνιες, λίγο στο τραινάκι. Το πολυπαιχνίδι ήταν στον ήλιο γι αυτό και από μόνα τους μόλις σκαρφάλωσαν κατέβηκαν και προχώρησαν προς το τραινάκι.

Δεν ήταν περισσότερο από 40 λεπτά η επίσκεψη μας, αλλά αρκετή ώστε να τους ευχαριστήσει.

Αυτό χτες. Σήμερα λοιπόν τι κάνουμε;