Η κυριολεκτική έννοια των δύο ιαπωνικών χαρακτήρων που αποτελούν τη λέξη “καράτε” είναι “κενά χέρια”. Αυτό φυσικά αναφέρεται απλά στο γεγονός ότι το καράτε δημιουργήθηκε ως σύστημα αυτοάμυνας  που στηρίχθηκε στην αποτελεσματική χρήση του άοπλου σώματος του ατόμου που το ασκεί. Αυτό το σύστημα αποτελείται από τις τεχνικές μπλοκαρίσματος ή εμπόδισης μιας επίθεσης  και αντεπίθεσης προς τον αντίπαλο με γροθιές, κτυπήματα ή κλωτσιές. Η μοντέρνα τέχνη του καράτε αναπτύχθηκε από μια πιο προσεκτική οργάνωση μια αιτιολόγηση αυτών των τεχνικών. Και οι τρεις κλάδοι του σύγχρονου καράτε-ως φυσική τέχνη ως αθλητισμός και ως αυτοάμυνα- είναι όλοι βασισμένοι στη χρήση αυτών των ίδιων θεμελιωδών τεχνικών.