Γιατί πρέπει να πούμε ναι σε εκείνη την πρόσκληση Γενεθλίων

28 Νοεμβρίου 2016
Δεν υπάρχουν Σχόλια

Το πιο κάτω άρθρο στην Huffington Parents άγγιξε μια ιδιαίτερη χορδή μέσα μου. Με πήγε πίσω ένα χρόνο, όταν ο γιος μου πήγε για πρώτη φορά στο δημοτικό. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Θυμάμαι όταν με ρώτησε τότε η διευθύντρια αν γνωρίζουμε κάποιο παιδάκι ώστε να μπούνε στην ίδια τάξη να μην νοιώσει άσχημα την πρώτη μέρα.

Δεν γνωρίζαμε κανένα.

Οι φίλοι από το νηπιαγωγείο τράβηξαν τους δικούς τους δρόμους, στα σχολεία της δικής τους γειτονιάς.

Δεν κρύβω λοιπόν ότι, κάθε μέρα που ο γιος μου γύριζε στο σπίτι από το σχολείο λυπημένος, περίμενα πως και πώς να έρθει η μέρα των γενεθλίων του. Θα του έκανα ένα μεγάλο πάρτι. Θα καλούσα τους παλιούς καλούς του φίλους, αλλά θα καλούσα και όλα τα παιδάκια από την καινούρια τάξη. Θα ήταν η ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα τα παιδάκια, και θα μας δινόταν και η ευκαιρία σαν μαμάδες να γνωρίσουμε η μια την άλλη, και ίσως η γνωριμία αυτή να έδενε πιο πολύ τα παιδιά μας με τον ένα ή άλλο τρόπο.

Δεν θα μακρηγορήσω . Απλά να πω ότι μετά το πάρτι, ο γιος μου γύριζε στο σπίτι από το σχολείο πιο χαρούμενος. Άρχισε να κάνει πιο πολλούς φίλους,

Πίσω λοιπόν στο άρθρο, και συγχωρέστε με για τις απλές μεταφράσεις μου. Είμαι απλά μια μαμά, που ελπίζει ότι ‘practice makes perfect’, κι ότι κάποτε θα κάνω  καλύτερες μεταφράσεις.

«Υπάρχουν γονείς που μένουν ξύπνιοι τη νύχτα και αναρωτιούνται αν το παιδί τους θα βρει  το θάρρος να παραδώσει τις προσκλήσεις το πρωί.

Αγαπητέ συνάδελφε-γονέα,

Διάβασα αυτά  που έγραψες  για την πρόσκληση που  έλαβε το παιδί σας στο  νηπιαγωγείο και ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψω  αυτό που ένιωσα ήταν στενοχώρια, ιδίως όταν , διάβασα τα σχόλια που επικροτούσαν  την απόφασή σας.

 «Εμείς αρνηθήκαμε  την πρόσκληση στο πάρτι γενεθλίων, γιατί το παιδί μου λέει ότι δεν είναι καν  φίλοι.”

Καταλαβαίνω τι εννοείτε. Ξέρω ότι τα πάρτι γενεθλίων μπορεί να τα αισθανόμαστε  σαν ενόχληση και κόπο. Αποδέχομαι και αποστέλλω  προσκλήσεις  για πάνω από μια δεκαετία τώρα.

Αλλά ας προσποιηθούμε για μια στιγμή ότι οι γονείς που έστειλαν  την πρόσκληση έπραξαν με τις καλύτερες προθέσεις. Ας υποθέσουμε ότι δεν προσπάθησαν  να πάρουν  περισσότερα δώρα για το παιδί τους ή να κάνουν  τα πράγματα πιο περίπλοκα για την οικογένειά σας.

Ίσως έστειλαν την πρόσκληση στο παιδί σας επειδή σκέφτονταν το δικό τους.

 

Για κάποια παιδιά, η διαχείριση του σχολείου και των  φίλων – και όλες οι διαφορές και οι προκλήσεις που έρχονται μαζί με αυτόν τον κόσμο – είναι κάτι εύκολο. Ίσως έχετε ένα παιδί που είναι εξωστρεφές. Ίσως έχετε ένα παιδί με πολλή αυτοπεποίθηση. Ίσως έχετε ένα παιδί που είναι ανθεκτικό. Ίσως έχετε ένα παιδί χωρίς ειδικές ανάγκες ή άλλες ιδιαιτερότητες.

Για κάποια παιδιά, το σχολείο και οι φίλοι μπορεί να μοιάζουν  σαν ένας δύσκολος  δρόμος μετ ‘εμποδίων – τόσο προκλητικά περίπλοκο  που θα προτιμούσαν  να σταθούν  στο περιθώριο και να παρακολουθήσουν, ακόμα κι αν καταλαβαίνουν  ότι θα αισθάνονταν καλύτερα αν «έπαιζαν  το παιχνίδι».

Κι έρχεται ένα πάρτι γενεθλίων: μια εκθαμβωτική, διασκεδαστική, συναρπαστική  ευκαιρία. Μια ευκαιρία για αυτό το παιδί που βρίσκεται στο περιθώριο αρκετά δελεαστική για τα άλλα παιδιά που δεν παίζουν μαζί του στο σχολείο, που δεν τον αποκαλούν φίλο, να θέλουν να περάσουν μερικές ώρες παρέα μαζί του.

Μερικές φορές, ακόμα και όταν ο χώρος και το θέμα των γενεθλίων έχει αποφασιστεί, και η επίπονη λήψη αποφάσεων σχετικά με το ποιους  να καλέσει έχει παρθεί, μπορεί να εξακολουθεί να υπάρχει αμφιβολία. Αυτές οι λαμπερές προσκλήσεις μπορεί να μείνουν  ανέγγιχτες  στο κάτω μέρος της τσάντας  του παιδιού σας για μέρες, επειδή είναι πολύ φοβισμένο  για να τις μοιράσει. Επειδή είναι πολύ φοβισμένο  για να κοιτάξει  τα πρόσωπα των παιδιών που θα τις λάβουν.

Δεν ξέρω το παιδί σας, και δεν γνωρίζω ούτε εσάς. Αλλά εγώ ξέρω ότι υπάρχουν γονείς που αυτό το βρίσκουν δύσκολο. Ξέρω ότι υπάρχουν γονείς που μένουν  ξύπνιοι τη νύχτα και αναρωτιούνται αν το παιδί τους θα βρει  το θάρρος να μοιράσει  τις προσκλήσεις το πρωί. Ξέρω ότι υπάρχουν γονείς που ελπίζουν ότι μπορούν να υπολογίζουν σε άλλους γονείς να διδάξουν τα παιδιά τους να έχουν τη συμπόνια που χρειάζεται για να εμφανιστούν στο πάρτι.

Ίσως δεν θα αναγκαστείτε ποτέ να είστε  ένας από τους γονείς που δυσκολεύονται. Ξέρω πως  είναι αυτό, επειδή έχω τα παιδιά που το βρίσκουν εύκολο. Αλλά έχω και ένα παιδί που δεν το κάνει. Και λόγω αυτού, έχουμε γίνει μια οικογένεια που παρευρίσκεται  και λέει ναι σε όσες περισσότερες  προσκλήσεις  μπορούμε.

Όταν τα παιδιά μας κρατούν  μια πρόσκληση, μερικές φορές είναι ένα όνομα που δεν αναγνωρίζουμε. Τους υπενθυμίζουμε ότι ορισμένες προσκλήσεις έρχονται εύκολα, ενώ άλλες έρχονται με πολλή αγάπη  και μερικές φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις.

Τους ζητούμε  να υποθέσουν  ότι ήταν με αγάπη. Και ποτέ δεν μετανιώσαμε τα τόσα πράγματα τα οποία μάθαμε από αυτές τις εμπειρίες.

Και έτσι σας ζητώ  να σταματήσετε και να σκεφτείτε την επόμενη φορά που το παιδί σας κρατά  μια πρόσκληση από κάποιον που δεν είναι φίλος τους.

Το παιδί σας  είναι μόνο στην αρχή μιας  ζωής από  φιλίες. Οι προσκλήσεις γενεθλίων  μπορεί να είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να διδάξουν  το παιδί σας ενσυναίσθηση, αποδοχή, και ευγένεια. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά θα του  χρησιμεύσουν  πολύ πέρα από τις ώρες που ξοδεύει τρέχοντας  γύρω από μια εσωτερική παιδική χαρά.

 

 

Μερικές φορές μια πρόσκληση σε  πάρτι γενεθλίων είναι απλά μια πρόσκληση σε  πάρτι γενεθλίων.

 

Αλλά μερικές φορές, είναι επίσης μια πρόσκληση για φιλία.

 

Από τον  γονέα-συνάδελφο σας (και φίλο)

huffingtonpost.com

image Pixabay